… hopelijk zeer tijdelijk.

De ganse donderdagmiddag en vooravond hebben we in Baku voorbereidselen getroffen om in te schepen. Dat bestond voornamelijk, om niet te zeggen uitsluitend, uit wachten.

De chauffeurs begonnen aan hun werk om twaalf uur. Eerst kwam de douane aan de beurt (een half uurtje), dan het kopen van tickets (een uur in de blakke zon), vervolgens het schrijven van de tickets voor de wagens en het toelaten van de wagens in de laadzone (anderhalf uur), en tenslotte uit uitschrijven van de passagierstickets (nog een uurtje).

Daarna terug naar de stad, wachten in de schaduw van bomen of paraplu’s op het terras van een café, langs de “Promenade des Anglais” (een kopie van Nice). De oproep om te vertrekken kon elk moment komen! Ten laatste om 21u zouden we vertrekken.

Om negen uur kwam de “call”: afgelast, wachten tot vrijdagmorgen om 10u30. De reden voor het uitstel bleek een gebrek aan cargo te zijn: voor een handvol camions en zeven vlasrouterkes vertrekt het schip niet. De miserie van het zoeken van een hotel-voor-de-nacht en recuperatie van wat bagage-voor-één-nacht in de haven, zal ik jullie besparen.

De nieuwe vrijdag kondigt zich zonnig aan. Bidden zal niet helpen, klaar staan blijft de boodschap. Welkom in Centraal-Azië, zeggen de experten.

Baku, 31 mei 2013