Afgezaagd en
oud is het refreintje. Maar het nieuwe stroofje dat ik in de voorbije dagen heb
gezongen, is dat allerminst. Evenmin is het echt plezant. Ik heb nooit het
Inferno van Dante gelezen, maar de overtocht van de Kaspische Zee aan boord van
het vrachtschip wiens naam ik niet wens te onthouden, was redelijk infernaal.
Gelukkig waren er geen stormen gedurende de achttien uur durende overtocht,
zoniet had ik zonder enige twijfel een bijbels verhaal kunnen schrijven, à la
Ark van Noë.

Omdat vrije
tijd nog steeds een zeer schaars goed is, ga ik het houden bij enkele feitelijke
dingen en een simpele chronologie. De overtocht van Baku naar Turkmenbashi (in
Turkmenistan) is ongeveer driehonderd kilometer. Bij ons vertrek was de Kaspische
Zee zeer kalm. De schepen die de ferrydienst verzekeren, hebben geen vaste
uurregeling. In feite vertrekken ze als ze (naar de mening van de kapitein) afgeladen
vol zijn.

Op woensdagavond
werden we ontvangen door de Belgische ambassadeur in Baku. Enkele lekkere
hapjes, een paar glaasjes wijn en, voor de liefhebbers, een Duvel als slot. Daarna
begon de kruistocht. Chronologisch is hetgeen volgt het relaas van onze
ervaring met deze ongeregelde dienst.

Donderdag 30
mei

11:00 Telefoontje dat de
chauffeurs zich met de wagens konden aanbieden voor de douane en ticketverkoop

12:00 Vertrek naar de douane, op
een klein uurtje in orde

13:00 Aankomst bij ticket kantoor,
één uur wachten alvorens zekerheid betreffende tickets

14:00 Binnenrijden op de “neutrale
zone” en administratie voor tickets (voertuigen en individueel afzonderlijk,
resp. $70 per lopen meter en $100 per persoon)

16:15 We kunnen terug naar de
stad, per taxi. Wij krijgen vanavond na zes uur een seintje om terug te keren
en in te schepen

21:00 Een seintje: het schip
vettrekt vandaag niet. Punt.

23:30 Eindelijk in een hotel
onderdak gevonden (waar de prijs contant, in dollar, 20% lager is dan met
kredietkaart !)

Vrijdag 31 mei

09:00 Ontbijt, zonder verder
nieuws

10:30 Gelieve naar de haven te
komen voor inscheping en administratie voor het verlaten van Azerbeidjaan

13:45 Voertuigen rijden tot aan
het schip; worden verzocht zich langszij te parkeren op de kade; na enkele
minuten kunnen we individueel aan boord gaan, maar voertuigen blijven staan
(terwijl brandweerwagens worden aan boord geladen. We worden rondgeleid om
“kajuiten” te kopen (ik beland met vier anderen in een kajuit van 10m², één
douche en één wc zijn bestemd voor al de medereizigers, voornamelijk camioneurs)

14:30 Onze auto’s worden aan boord
gereden

17:00 Alles schijnt geladen – de
laaddeur gaat dicht

19:00 De laaddeur gaat open en
enkele opleggers rijden uit de buik.

23:45 Na wat herladen, gaat de
deur terug dicht

Zaterdag 1 juni

01:00 Motoren starten, schip
vertrekt

02:00 We stoppen met kaarten
(kleurenwies) en gaan naar bed

06:00 Zonsopgang, kalm en zacht

13:00 Lunch: kippensoep, en daarna
rijst met kip

17:00 Na 18 uur op zee meren we
aan in Turkmenbashi

19:30 We rijden met onze auto’s
van het schip naar de grenspost

21:00 De personen zijn eindelijk
geklaard door de grenspolitie, nu nog de auto’s

23:30 Na een traject waarbij we
per auto 12 handtekeningen en stempels hebben verzameld, zegt de hoofddouanier
dat hij onze koffers wil laten onderzoeken. De persoonlijke bagage wordt
gescand, en goed bevonden

Zondag 2 juni

00:10 We starten de motoren en
rijden naar de uitgang van het douane complex. Een jonge soldaat stopt de
colonne aan de ingang, en spreekt in zijn mobilofoon. Na enkele minuten komt er
een beambte zeggen dat er nog een dienst zijn toestemming moet geven. Het
blijken er twee te zijn.

00:35 Herstarten van de motoren en
permissie om verder te rijden. Onze gids (verplicht bij ons voor de rest van de
reis) rijdt in eigen wagen voorop. Bij de hoofdingang van het havencomplex
worden we opnieuw gestopt. Na wat wachten blijkt dat we het bewijs van betaling
moeten tonen.

00:50 Eindelijk in Turkmenistan

01:00 Kamer toegewezen in mooi
uitziend hotel, waar redelijk wat dingen niet werkten

01:30 Na 48 uur ‘labeur’ eindelijk
een koude Tuborg ($7) en in bed.

Turkmenbashi, 1 juni 2013